Pierwszym miastem, do którego się wybrałyśmy był Zürich. Zürich charakteryzuje się niską zabudową, otoczony jest lasami i górami. W centrum zakazane jest budowanie wieżowców. Gdzieś w oddali  błyszczy 36 piętrowy Prime Tower. Duże miasto, a jakże spokojne. Panuje przyjemna cisza. Słyszymy nurt rzeki, tramwaje, a nocą rozmowy kaczek. Spacerując ulicami byłyśmy zachwycone dbałością o roślinność w mieście. Dbałość nie doprowadzona do perfekcji. Bez sztucznych równych trawników, nowych sadzonek drzew w miejsce wycinek.  Chodzi bardziej o zadbanie o to,że pozwalają naturze pozostać jaka jest. Mijałyśmy zielone balkony i tarasy na dachach. Zielone parapety, mini ogródki. Sadzonki warzyw w doniczkach przed kamienicami w mieście. Zaplanowane ogrody z możliwością uprawy własnych warzyw i owoców. W Polsce brakuje naszym zdaniem zadbania o własną przestrzeń przez mieszkańców kamienic czy bloków. Skoro mamy wspólnotę mieszkaniową, wspólnota mieszkaniowa „powinna” planować nasze otoczenie. Albo i nie. I tak „to nie nasze”. Albo ktoś ukradnie doniczkę, czy sadzonkę. Tutaj w Szwajcarii zdarzy się zauważyć, że dekoracje budynków są zabezpieczone łańcuchem. Mimo że ukradli raz czy kilka razy zawsze jest sposób – co świadczy o tym jak bardzo się chce :) W Polsce jednak spotykamy od czasu do czasu jakieś podwórko czy balkon, o które ktoś dba indywidualnie. Dla siebie. Dla uciechy oka i ducha. Fajnie, gdy jest zielono. I wcale nie trzeba inwestować w taką oazę dużych pieniędzy. Choćby sadzonki słonecznika, które nie są wymagające w wysadzaniu – wystarczy zasiać przed naszym domem, choćby w doniczce – choćby w centrum miasta. 

Fotografie: Paulina Czarniecka

 

 

Okolice Langstrasse:

 

Tam gdzie się kończy i zaczyna miasto:

 

 

 

Tekst i zdjęcia Paula :)